Curatio UV et EB typice describit usum fasciculi electronici (EB), ultraviolacei (UV) vel lucis visibilis ad polymerizandam combinationem monomerorum et oligomerorum in substratum. Materia UV et EB in atramentum, tunicam, glutinum vel aliud productum formulari potest. Processus etiam curatio radiationis vel radcure appellatur quia UV et EB fontes energiae radiantis sunt. Fontes energiae pro curatione UV vel lucis visibilis typice sunt lampades mercurii mediae pressionis, lampades xenon pulsatae, luces LED vel laseres. EB – dissimilis photonibus lucis, quae plerumque in superficie materiarum absorberi solent – facultatem habet per materiam penetrandi.
Tres Causae Persuasivae ad Technologiam UV et EB Convertendum
Conservatio Energiae et Productivitas Aucta: Cum pleraque systemata solventibus careant et minus quam secundum expositionis requirant, incrementa productivitatis ingentia esse possunt comparata cum modis traditionalibus obductionis. Velocitates linearum telae 1000 pedum/min. communes sunt et productum statim paratum est ad probationem et transportationem.
Aptum Substratis Sensibilibus: Pleraque systemata aquam aut solventem non continent. Praeterea, processus temperaturae curationis plenam potestatem praebet, ita ut aptissimum sit ad usum in substratis calori sensibilibus.
Amicabilis erga ambitum et usum: Compositiones plerumque carent solventibus, ita emissiones et flammabilitas non sunt curae. Systemata curationis lucis cum fere omnibus modis applicationis congruunt et minimum spatii requirunt. Lampades UV plerumque in lineis productionis existentibus installari possunt.
Compositiones curabiles UV et EB
Monomera sunt simplicissima elementa ex quibus materiae organicae syntheticae fiunt. Monomer simplex e petroleo derivatus est aethylenum. Repraesentatur per: H2C=CH2. Symbolum "=" inter duas unitates vel atomos carbonis locum reactivum repraesentat, vel, ut chemici appellant, "duplicem vinculum" vel insaturationem. Loci huiusmodi sunt qui capaces sunt reagendi ad formandas materias chemicas maiores vel maiores, quae oligomera et polymera appellantur.
Polymerum est coacervatio multarum (id est, poly-) unitatum repetitarum eiusdem monomeri. Vocabulum "oligomer" est terminus specialis adhibitus ad designanda ea polymera quae saepe ulterius reagi possunt ad magnam polymerorum combinationem formandam. Loci insaturationis in oligomeris et monomeris solis reactionem vel reticulationem non subibunt.
In casu curationis fasciculi electronici, electrones altae energiae directe cum atomis loci insaturati interagunt ut moleculam valde reactivam generent. Si lux ultraviolacea vel visibilis ut fons energiae adhibetur, photoinitiator mixturae additur. Photoinitiator, cum luci exponitur, radicales liberos generat quae nexum inter locos insaturatos initiant. Componentes radiorum ultraviolaceorum (UV)...
Oligomera: Proprietates generales cuiuslibet tunicae, atramenti, glutinis vel ligantis energia radianti reticulati praecipue ab oligomeris in formulatione adhibitis determinantur. Oligomera sunt polymeri ponderis molecularis moderate humilis, quorum pleraque in acrylatione structurarum diversarum fundantur. Acrylatio insaturationem vel gregem "C=C" extremitatibus oligomeri impertit.
Monomera: Monomera imprimis adhibentur ut diluentes ad viscositatem materiae incuratae minuendam, applicationem faciliorem reddendam. Possunt esse monofunctionales, unum tantum gregem reactivum vel locum insaturationis continentes, vel multifunctionales. Haec insaturatio permittit eis reagere et in materiam curatam vel perfectam incorporari, potius quam in atmosphaeram volatilizari, ut solet fieri cum obductionibus conventionalibus. Monomera multifunctionalia, quia duo vel plura loca reactiva continent, nexus inter moleculas oligomerorum et alia monomera in formulatione formant.
Photoinitiatores: Hoc ingrediens lucem absorbet et productionem radicalium liberorum vel actionum efficit. Radicales liberi vel actiones sunt species altae energiae quae nexum inter locos insaturationis monomerorum, oligomerorum et polymerorum inducunt. Photoinitiatores non necessarii sunt pro systematibus curatis fasciculo electronico quia electrones nexum initiare possunt.
Additiva: Frequentissima sunt stabilisatoria, quae gelationem in repositione et curationem praematuram propter expositionem lucis parvam prohibent. Pigmenta colorantia, tincturae, spumae depellentes, promotores adhaesionis, agentes planantes, agentes humectantes et adiuvantes labendi exempla aliorum additivorum sunt.
Tempus publicationis: Kal. Ian. MMXXXV
